Fc Afkicken

Onder het vale licht van een lege koelkast, tussen het waterige ontbijt en de knagende stilte van onbetaalde rekeningen, besloot een jongen van zes dat hij zijn moeder zou redden. Geen woorden, geen drama. Gewoon een belofte, ingeslikt bij een bord met brood en verdunde melk. Zijn naam was Romelu Lukaku. En vanaf dat moment was zijn missie helder als glas: profvoetballer worden. Niet voor roem, niet voor geld. Maar voor haar.De weg liep via gravelvelden, te grote schoenen, en wedstrijden waar andere ouders hem betichtten van liegen over zijn leeftijd. Maar zijn antwoord zat niet in discussies, het zat in doelpunten. Zesenzeventig in één seizoen, gespeeld op een mix van wilskracht, rauwe kracht en een honger die je niet kon trainen. Toen hij op zijn dertiende een weddenschap met zijn trainer won — 25 goals voor december, anders weer op de bank — poetste diezelfde trainer niet alleen busjes, maar ook zijn vooroordelen.Op zijn zestiende verjaardag tekende hij bij Anderlecht. Op datzelfde moment, ergens daarboven