Jaap Jansen | Bnr

Politiek is voor een deel psychologie. Het geeft niet dat je niet overal 130 mag rijden, legde toenmalig VVD-Kamerlid Han ten Broeke eens uit, Het gaat erom dat de automobilist elke keer als hij weer dat bordje 130 ziet en het gaspedaal indrukt, automatisch denkt: VVD!.' In 1989 zegde de VVD-fractie het vertrouwen op in het kabinet Lubbers II. Steen des aanstoots was het allereerste Nationaal Milieubeleidsplan, meer precies: het verlagen van de auto-aftrek voor werknemers. Het ging achteraf gezien maar om een paar gulden per maand, maar voor de VVD was de auto heilig. Dat plan was van minister Nijpels, die werd gesteund door collega-minister Kroes. Het was dus ook een breuk met eigen ministers. De daaropvolgende verkiezingen liepen voor de VVD rampzalig af. Haalde de partij eerder nog 36 zetels, nu waren het er nog maar 22. Het CDA ging verder met de PvdA. Toen Mark Rutte VVD-leider werd, probeerde hij het met groen rechts. Dat was een marketingfout, vertelde hij me later: Iedereen hoorde groen en dacht me