Paul Laseur | Bnr

In het cliché van de Gele Hesjesbeweging is het de elite die zich zorgen maakt over het einde van de planeet. Tegen de gewone man die zich zorgen maakt over het einde van de maand. Het maatschappelijk debat over klimaat en milieu zit dan ook muurvast. En een doorbraak is niet te verwachten, zolang de discussie gaat over afpakken in plaats van bijdragen. Want niemand is tegen de redding van de aarde, daar kun je alleen maar vóór zijn, toch? Maar de vraag is wie daarvoor de rekening krijgt. Wat de tegenstanders van al die grootse klimaatplannen terecht dwarszit is een ongelijke verdeling van de lasten. De industrie, verantwoordelijk voor 80% van de CO2 uitstoot, gaat vrijuit. Terwijl particuliere huishoudens moeten gaan betalen. Voor maatregelen waarvan de positieve klimaateffecten niet eens zijn aangetoond. Zeker niet als Nederland in zn eentje in actie komt terwijl het grootste deel van de wereld gewoon doorgaat met vervuilen. Wat ook niet helpt om een redelijk gesprek over het klimaat op gang te brengen is

In de recordregen die steevast op ons neerdaalt in de laatste dagen van het jaar, wil ik die van de Nederlandse Kansspelautoriteit niet onvermeld laten. De toezichthouder legde namelijk een recordbedrag aan boetes op, van in totaal 1,7 miljoen euro. Dat lijkt misschien niet zoveel maar is toch wel even het hoogste jaarbedrag sinds de oprichting in 2012. De Kansspelautoriteit maakt al zes jaar verbeten jacht op illegale aanbieders van online gokspellen, zoals blackjack, poker en roulette. Verder werd dit jaar een caféhouder beboet voor het faciliteren van sportweddenschappen en een particulier die zonder vergunning twee speelautomaten exploiteerde. Dat zal ze leren, die criminele gokbazen! Maar waar het kleine gokken - in cafés en online - keihard de kop wordt ingedrukt krijgt het grote werk vrij spel. Want waarom is het aanbieden van een potje poker verboden terwijl de staat zelf ons intussen wekenlang gek mag maken met een hoofdprijs van 30 miljoen in de Staatsloterij?! Met 0,0% kans om die te winnen, dat w

Jammer voor die 200 landgenoten die eindelijk, na jaren van keihard polderen en netwerken, een felbegeerd plekje hebben veroverd op de ranglijst. Maar het stelt helemaal niks voor. Zolang ze die invloed niet gebruiken om maatschappelijke impasses te doorbreken en een beetje richting te geven aan onze op drift geraakte samenleving. Hun verantwoordelijkheid nemen en leiderschap tonen. In plaats daarvan leven de meeste van die tweehonderd invloedrijken in een van de echte wereld afgesloten bubbel, lijkt het. Bedrijfsleven, wetenschap, publieke sector en cultuur: bovenin is het één dichtgetimmerd bolwerk, als je de Volkskrant moet geloven. Het ultieme Old Boys Network van senatoren, commissarissen, CEOs en top-bestuurders. Die vooral invloed uitoefenen op elkaar en hun macht gebruiken om de bestuurlijke elite in stand te houden. Want met maar 22 nieuwkomers op de lijst, 11 % slechts van het totaal, is de doorstroming zeer beperkt. Nieuwe instroom wordt belemmerd door dinosaurussen als Frits Bolkestein en Hans W

Die 7 euro was je toch al kwijt aan een latte macchiato op de luchthaven. Zolang je nog voor een paar tientjes naar Barcelona of Londen kan vliegen gaat geen enkele weekend-shopper kiezen voor de trein. Het spoor blijft voorlopig - op zn best - een langzaam en duur alternatief voor het vliegtuig. Voor niemand echt aantrekkelijk, tenzij je last hebt van vliegangst of zin om onderweg lekker door te werken in een stilte coupé. Maar dan zat je al in de trein. Schiphol schrapte zaterdag honderd vluchten vanwege de harde wind. Slecht weer houdt op één dag al meer vluchten aan de grond dan deze vliegtaks in een heel jaar voor elkaar krijgt, straks. Het milieu-effect van de heffing is dan ook nihil, het is een pure symboolmaatregel. Maar wel een die ik van harte onderschrijf, want symbolen zijn belangrijk. Zeker in de strijd voor het behoud van onze planeet. De meest vervuilende vorm van vervoer wordt nu het minst belast: Luchtvervoer wordt zwaar gesubsidieerd. Van eerlijke concurrentie tussen vliegtuig en trein is

Maastricht, Nijmegen en Den Haag waren ook het toneel van demonstraties, maar de actiebereidheid bleek daar nauwelijks groter dan in Friesland. Landelijk was de opkomst misschien 200 tot 300 man, verdeeld over vier steden. Het bleef dus op zn best een wat miezerige vertoning. Zeker als je dat afzet tegen de wantoestanden in Frankrijk, waar de gele hesjes-beweging een spoor van vernielingen trekt door het hele land. Bij de massale rellen in Parijs, dit weekend op de Champs-Elysées, werden winkels vernield, gingen tientallen autos in vlammen op en raakten 133 mensen gewond. Meer dan 400 relschoppers werden opgepakt. Sommigen hangt een celstraf van zeven jaar boven het hoofd. Bij snelwegblokkades elders in het land zijn tot nu toe zelfs drie doden gevallen. Dat zijn nog eens demonstraties! Dat kunnen wij ook, moeten diverse initiatiefnemers van een Nederlandse Gele Hesjes-beweging gedacht hebben. Toen deze volksmenners hun opruiende oproep deden op Facebook en Twitter, om alle ontevreden relschoppers van Neder

Dìt was het moment, na vijf jaar economische groei, op de toppen van de hoogconjunctuur. Miljarden euros waren beschikbaar om de overgang naar een hogere AOW-leeftijd geleidelijk en soepel te laten verlopen, ook voor de zware beroepen. Alle partijen aan tafel moeten zich hebben gerealiseerd: beter dan dit wordt het niet. Maar helaas konden oppositiepartijen in de Tweede Kamer de verleiding niet weerstaan om Mark Rutte pootje te lichten. En de FNV liet zich graag voor hun karretje spannen. De grootste vakbond van ons land liet de kans lopen om een historisch akkoord te sluiten, omdat het de SP, GroenLinks en PVDA beter uitkwam, in het zicht van de Provinciale Staten-verkiezingen in maart. Liever dan een stevig doortimmerd pensioenstelsel voor de lange termijn, met een breed maatschappelijk draagvlak in de polder, kiest de linkse oppositie voor politieke winst op korte termijn. Met een frontale aanval op de premier en zijn kabinet. Alles om het beeld op te roepen van een wankele minister-president, die voor de

Hoe bestaat het dat een ontwikkelde en beschaafde samenleving als die van ons domweg accepteert dat jaarlijks tientallen zwaargewonden en soms ook doden vallen rond de viering van een volksfeest? Al die jonge mannen die een paar vingers of een hand moeten missen, of een oog? Getekend voor het leven door pijnlijke brandwonden? Toch zal het wel weer betutteling zijn als ik zeg dat deze barbaarse traditie, die elk jaar weer tot zulke ernstige verminkingen leidt, direct moet worden afgeschaft. De enige manier om een einde te maken aan deze waanzin is een totaalverbod op alle consumentenvuurwerk. Waarom neemt de overheid hierin geen verantwoordelijkheid? Na het tragische ongeval in Oss met de Stint werd het transportmiddel meteen van de weg gehaald. Die fabrikant werd zonder pardon de nek omgedraaid. Dan kan het ineens blijkbaar wel. Maar vuurwerk verbieden lukt gek genoeg niet. Want niemand durft door te pakken. Ondanks de enorme verwoestingen die het aanricht in de samenleving. In plaats daarvan worden schijnm

Het TT-circuit van Assen was ook in de race, maar lijkt in één klap volkomen kansloos. Na het zeer geslaagde media-offensief van Zandvoort en de eigenaar van het circuit, Prins Bernhard van Oranje. Ondanks de superieure staat van het asfalt en de tribunes en de perfecte bereikbaarheid van de Drentse hoofdstad hebben ze in Assen het nakijken. Over het derde en meest verstandige alternatief, om volledig af te zien van Formule 1 races in ons land, hoor je niemand. Omdat emotie het hier wint van de ratio, op alle fronten De droom is hier veel belangrijker dan de werkelijkheid. Geld speelt dus eigenlijk geen rol en praktische bezwaren evenmin. Met de grootste welwillendheid, van links tot rechts, worden de plannen van de prins toegejuicht. Want Max Verstappen! De historie van Zandvoort! Critici zijn niet te vinden of laten zich niet horen. Ook bij de Publieke Omroep, van Nieuwsuur tot Pauw, was geen wanklank te beluisteren. Zelfs de fractievoorzitter van Groen Links (nota bene!) in Zandvoort mocht in het NOS Jour

Ons zorgstelsel is de laatste jaren zo complex en onoverzichtelijk geworden dat niet meteen duidelijk was wie hiervan de schuld moest krijgen: Directie? Aandeelhouders? Zorgverzekeraar?Rijksoverheid? Dus bleef de Tweede Kamer lekker op reces en ging de zwarte piet gemakshalve naar Het Systeem in het algemeen en naar De Marktwerking in het bijzonder. Volkomen ten onrechte. Want de sluiting van de Slotervaart- en IJsselmeerziekenhuizen schreeuwt juist om méér marktwerking in de zorg, niet minder. In de kern heeft ziekenhuiszorg alle kenmerken van een markt, daar waar vraag en aanbodbij elkaar komen. Een gigantische groeimarkt, bovendien, want door de vergrijzing zal de vraag naar zorg de komende jaren alleen maar toenemen. De beste manier om betaalbaarheid en kwaliteit van zorg te waarborgen, ook in de toekomst, is eerlijke concurrentie tussen zorgaanbieders. Laat ze maar vechten om de gunst van de klant. Met korte wachttijden, hoogwaardige specialisatie,goede bereikbaarheid, zorgzaam. De beste zorg voor de j

Het leek wel een nationale feestdag,18 oktober 2018: De Redding van de HEMA. Met klaroengeschal en paukengeroffel was daar de aankondiging van de goedlachse miljardair Marcel Boekhoorn. Dat hij de oer-Hollandse warenhuisketen overneemt van de Britse Investeerder Lion Capital. In het feelgood-spektakel dat daarop volgde was geen kritische wanklank te beluisteren. Unisono stak de vaderlandse media de loftrompet over de gedurfde herovering van een prominent stukje erfgoed op de Britten. De Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, eindelijk weer terug in Nederlandse handen. Ome Marcel trakteerde vrolijk op tompoucen en rookworsten. Want de overname gaat gepaard met een strak geregisseerd marketingoffensief. Waarbij niet alleen de winkelketen, maar vooral ook Marcel Boekhoorn zelf in het zonnetje wordt gezet. Als redder van HEMA en liefhebber van pandaberen en voetbalclub NEC. Onze weldoener stond duidelijk te popelen om zijn daad van vaderlandsliefde te verrichten. De foodtrucks met hemaworsten en -t

De internationale pers had al lucht gekregen van de oorlogshitserij van de Nederlandse regering. The Guardian nam het nieuws gretig over. Inclusief het aanbod van onze defensieminister aan de NAVO om vaker Nederlandse cybersoldaten in te zetten. Niet alleen om de weerbaarheid te vergroten maar ook zelf offensief dingen te kunnen doen als dat nodig is. Cybersoldaten offensief inzetten, tegen de Russen. Dat klinkt toch behoorlijk oorlogszuchtig. Zeker voor Hollandse begrippen, want sinds het einde van de Gouden Eeuw heeft ons land in militair opzicht nooit meer wat voorgesteld. In de Eerste Wereldoorlog waren we neutraal en in de Tweede werden we binnen een week onder de voet gelopen. Sindsdien heeft onze krijgsmacht natuurlijk wel zn steentje bijgedragen aan vredesmissies en aan de NAVO. Maar echte pro-actieve vechtersbazen zijn we nooit meer geworden. We zijn een vredelievend volkje, dat liever handel drijft dan oorlog voert. En die gezonde koopmansgeest heeft ons geen windeieren gelegd. We gooien liever oli

In de echte wereld is het wel meteen duidelijk dat die Haagse poppenkast van het afgelopen jaar rond de dividendbelasting alleen maar verliezers oplevert. Oppositiepartijen in de Tweede Kamer mogen van mij best juichen om de afgang van Mark Rutte, maar het is buitengewoon kortzichtig. Want de politieke nederlaag van onze premier valt volledig in het niet bij de maatschappelijke en economische schade op lange termijn. Want niemand heeft baat bij het wegjagen van grote internationale ondernemingen uit ons land. Het zijn de kroonjuwelen van ons bedrijfsleven: Philips, Akzo, Unilever, DSM, Heineken, Shell, noem ze maar op. Sterke multinationals die al vele tientallen jaren zorgen voor innovatie en werkgelegenheid, internationalisatie en professionaliteit. Het visitekaartje van de Nederlandse economie in het buitenland. Daar moeten we trots op zijn en alles in het werk stellen om te voorkomen dat ze dit zure Hollandse polderklimaat ontvluchten, of worden overgenomen. We zouden een voorbeeld moeten nemen aan de B

Het ging dan ook niet om twee of drie bijen, of twintig. Hij zou 800.000 bijen hebben vermoord. Vijftig hele bijenvolken stierven een ellendige dood door het gif waarmee de man zn fruitbomen had bespoten. Een gevalletje bijen-genocide dus eigenlijk. Maar wat een goed spul! Jammer alleen dat het een opzettelijk milieudelict oplevert. Waardoor een ondernemer nu de bak indraait voor het verdelgen van insecten die zijn oogst bedreigen. Donderdag is het werelddierendag. Een goed moment om even stil te staan bij de gestoorde relatie die wij mensen onderhouden met beestjes. En de permanente spanning die dat oplevert, tussen ecologie en economie. Want vier maanden achter de tralies vind ik toch wel een uitzonderlijk zware straf voor het doden van bijen. Een vrijheidsstraf is buiten alle proporties. Nuttige dieren, het zal best. Een onmisbare schakel in de bestuiving van bloemen, jazeker: De bloemetjes en de bijtjes, allemaal waar. Maar het blijven insecten. We slaan allemaal wel eens een mug dood of een wesp. Tusse

Zelf ben ik de eerste om schuld te bekennen op beide aanklachten: als dagelijkse vleeseter en regelmatige luchtreiziger is mijn carbon footprint waarschijnlijk een stuk groter dan die zou kunnen zijn. Maar alleen het besef fout te zitten blijkt telkens onvoldoende om mijn gedrag aan te passen. Zolang ik het nog kan betalen ga ik er waarschijnlijk gewoon mee door en wacht ik rustig af. Dat vliegtuig vliegt toch wel, desnoods met iemand anders op mijn stoel. En zolang je voor een paar tientjes naar Barcelona of Londen kunt vliegen is het spoor geen reëel alternatief. En er zijn altijd nog mensen die veel meer vliegen dan ik. De laatste tijd hoor ik opvallend vaak zeggen: Vliegen is veel te goedkoop. Het is het mantra van de verwarde luchtreiziger. Iedereen zegt het en het klinkt bijna altijd hypocriet. Want te goedkoop bestaat natuurlijk niet zolang we massaal profiteren van die lage prijzen. Goedkoop vliegen is ergens ook een maatschappelijke verworvenheid, vooruitgang. Het stelt brede lagen van de bevolking

Zonder meer een knap staaltje crisismanagement. De laatste jaren gaat het zelfs alweer zo goed dat het volgens onheilsprofeten hoog tijd is voor een volgende crisis. Omdat ze niets geleerd zouden hebben van Lehman in 2008. Je kunt je inderdaad afvragen of de banken wel voldoende hun lesje geleerd hebben. Maar veel belangrijker nog is wat het publiek, de klanten, u en ik, hebben opgestoken van de bankencrisis. En dat tegen. Want tien jaar na Lehman wordt de financiële sector nog altijd gedomineerd door grofweg hetzelfde groepje systeembanken als destijds. Weliswaar onder verscherpt toezicht en met strengere kapitaaleisen, maar in wezen is het nog precies hetzelfde clubje dat de lakens uitdeelt. Immers: Too big to fail. En wij, de klanten, hadden het verschil kunnen maken. Maar die kans hebben we voorbij laten gaan. De hevige maatschappelijke verontwaardiging over arrogantie, bonussen, megalomanie, was al snel gedoofd. Het tentenkamp op Wallstreet van de Occupy werd jaren geleden alweer opgedoekt. Wat bleef is

Nee dus. Dat heet een tophypotheek en dat zouden we nooit meer doen. Hebben we dan niets geleerd van al die woningbezitters met hun aflossingsvrije hypotheken die ondanks alles nog onder water staan? Die bij gedwongen verkoop van hun huis met een forse restschuld blijven zitten? Een hysterische woningmarkt en vier jaar economische voorspoed is kennelijk genoeg om alle voorzichtigheid alweer te laten varen. Op het eerste gezicht is het hoogstens een wat onbenullige reclametekst op een billboard in Noord-Holland. Maar als je goed kijkt zijn het signalen van dezelfde hoogmoed en roekeloosheid die tien jaar geleden aan de financiële crisis voorafgingen. Bij banken en tussenpersonen, maar ook bij de klanten. Het spook van de bankencrisis doemde trouwens nog een paar keer op deze week. De geest van Dirk Scheringa was terug om bewijs te verzamelen tegen de moordenaars van zijn DSB Bank, negen jaar geleden. Het ministerie van Financiën en De Nederlandsche Bank zouden destijds opzettelijk informatie hebben gelekt om

De maatregel moet onderdeel worden van het grote preventieakkoord van staatssecretaris Blokhuis om de volksgezondheid te verbeteren. Na de jarenlange oorlog tegen tabak en alcohol richten beleidsmakers hun pijlen steeds meer op suikerconsumptie. En terecht. Overgewicht en suikerziekte zijn de nieuwe volksziekten, die epidemische vormen aannemen. In de felle strijd tegen obesitas en diabetes is frisdrank de grote vijand. Als de plannen erdoor komen wordt een liter cola-light of mineraalwater straks 9 cent goedkoper. Maar wat een belachelijk slap voorstel. Als suikerhoudende frisdrank echt zo slecht is voor onze gezondheid, dan moet je de prijs dáárvan fors verhogen, met een suikertaks. Stevige accijns is dan op zn plaats, net als op sterke drank en sigaretten. En als we dan toch bezig zijn: met vieze fotos van enge ziekten op het etiket. Diabetes geeft een sterk verhoogd risico op hart- en vaatziekten, blindheid, nieraandoeningen en dementie. Zeg dat dan: 'Suiker is dodelijk'. Of: 'Geniet, maar snoep met mate

CDA-minister Grapperhaus van Justitie noemt de cijfers beschamend en kondigt harde maatregelen aan om deze vorm van criminaliteit op te rollen. Maar de 1100 extra agenten die het kabinet in de strijd gooit zijn natuurlijk volkomen kansloos tegen de doorgewinterde drugscriminelen die jarenlang ongehinderd aan hun imperium hebben kunnen bouwen. De pakkans is vrijwel nul, helemaal voor de grote jongens achter de schermen. Om dan ineens hoge prioriteit te geven aan zon brede, repressieve aanpak van drugscriminaliteit heeft dan ook weinig zin. En volgens mij zit niemand te wachten op een keiharde war on drugs, naar Amerikaans voorbeeld, met de bijbehorende geweldspiraal. Zon oorlog kent alleen maar verliezers. De inzet van politiemensen is een betere zaak waardig. Bovendien is het weinig consequent om de handel en productie zo hard aan te pakken, zolang het gebruik van xtc nog structureel door de vingers wordt gezien. Zonder vraag immers geen aanbod. Daarom zeg ik: legaliseren die handel! Want waarom cannabis we

Dan is het hier in eigen land toch een flink stuk paradijselijker. Lekker thuis, in één van de rijkste landen ter wereld. Niet voor niets staan we wereldwijd in alle lijstjes bovenaan. Dus ik blijf erop hameren: Geen land zo gelukkig, welvarend, gezond, hoogopgeleid en veilig als dat van ons. We hebben het maar goed voor elkaar achter de dijken. Zelfs de inkomens zijn nergens zo eerlijk verdeeld als hier. Economisch draait ons land boven verwachting goed, blijkt uit de cijfers van vorige week. De economie groeide in het afgelopen kwartaal met 2,9 procent. Veel harder dan in de landen om ons heen, in de eurozone. Voor het vierde jaar op rij nu al groeit de economie in een hoger tempo dan economen voor mogelijk houden. En het Centraal Planbureau voorziet in 2019 zelfs een vijfde jaar van bovengemiddelde groei. Vijf vette jaren! Ook voor de arbeidsmarkt is het beeld uitstekend. De werkloosheid daalt dit jaar naar 3,5 procent. In ruim tien jaar waren er niet zo veel vacatures te vervullen. Jaarlijks komen er bi

Het college komt tot die schatting na onderzoek van 1,8 miljoen onlinevacatures. Dus je zou ook kunnen zeggen dat het per saldo reuze meevalt met die leeftijdsdiscriminatie in ons land. Zelfs als dit nog maar het topje van de ijsberg is, vond ik het eigenlijk wel een heel nette score. Het bedrijfsleven verdient een groot compliment. Voor het zorgvuldig naleven van een volstrekt onzinnige maatregel. Maar het is verboden, mag niet, we zouden het niet meer doen. En dan is elk geval van discriminatie naar leeftijd er één teveel, natuurlijk. Want vacatures die om jonge medewerkers vragen, schrikken oudere werkzoekenden af. Zij zullen daardoor minder snel of helemaal niet op de functie solliciteren. Vooral 55-plussers laten zich makkelijk ontmoedigen, zo blijkt uit de toelichting. Maar wat nu als een onderneming gewoon geen oudere medewerker wil hebben voor een functie? Dan is het toch wel zo eerlijk om dat gewoon op te schrijven in de vacature? Ik zie daar niets crimineels in, integendeel, wel zo netjes. Maar ne